در لابلای شب می‌لرزد،دریای ژرف،گنگ و قیرگون

در لابلای شب می‌لرزد،
دریای ژرف، گنگ و قیرگون
که نا گاه ماه در میانه‌اش می‌درخشد.
ماه از ژرفای دریا گل‌های رنگ پریده،
بلند و شکننده را که روی آب می‌آیند،
می‌شکفند و نقش خود را درروشنایی نا بسودنی‌اش
به تماشا می‌نشینند بسوی خود می‌کشد.
با شکوفایی اسرار آمیز
مانند یک حس فناپذیر
سپید مشعل‌های بلند و کم فروغ خود را
در دریا و در مهتاب می‌گذارند.
گویی که در فراسوی زندگی
و در عین حال در کنار من
موجودی غریب، نا پیدا در روشنی
مرا می‌پاید.

شعر در لابلای شب می‌لرزد،

دریای ژرف، گنگ و قیرگون

بیشتر بخوانید » لازم بوده است تا کلمه ی عفو بر زبان جاری شود

شاعر:شارل وان لربرگ

مترجم:محمد زیار

ارسال شده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۹
  • اشتراک گذاری :
  • 40

    لینک دوستان

    دیدگاه ها

    guest

    0 نظرات
    بازخورد (Feedback) های اینلاین
    مشاهده همه دیدگاه ها

    از سراسر وب