بارانی که،به شیشه پنجره‌ی ما می‌خورد،
قطره‌های اشک کودکانی است که،
از اینجا رفته‌اند،به سوی آسمان.
کودکانی که دلتنگ مادرانشان می‌شوند؛
اتاق‌هایشان؛دفترهایشان؛
و از دلتنگی گریه سر می‌دهند.
رنگین کمان ،شادی همان کودکان است،
هنگامی که خداوند دست بر شانه‌هاشان می‌گذارد،و لبخند می‌زند.

بیشتر بخوانید: دور است از من آرزو دور – دیر است بر من زندگی دیر

شاعر:سوزان علیوان

ترجمه از #زهرا ابومعاش