اگر به دنبال کاهش وزن هستید و رژیم‌های مختلفی را امتحان می‌کنید احتمالاً درباره رژیم فستینگ نیز مطالبی شنیده یا خوانده‌اید. اما آیا این نوع از رژیم‌ها برای لاغری مناسب هستند یا نه و آیا ممکن است در کنار مزایایی روی سلامتی ما عوارضی نیز داشته باشند؟ ما برای پاسخ به این سؤال به سایت یکی از مراجع معتبر دنیا یعنی « انستیتوی ملی پیری آمریکا (NIA)» مراجعه و مقاله‌ی جامعی از این سایت را ترجمه کرده‌ایم.

در این مقاله از مجله اینترنتی ماهتوتا خواهیم دید که اگرچه تحقیقات زیادی روی رژیم‌های محدودیت کالُری یا رژیم‌های فستینگ انجام شده است اما عمده این تحقیقات روی حیوانات و در شرایط آزمایشگاهی انجام شده و هیچ آزمایش طولانی‌مدتی روی انسان‌ها انجام نگرفته است. بنابراین نتایج مثبت این رژیم‌ها قابل تعمیم به انسان‌ها نیست. البته این به معنای بد بودن این رژیم‌ها نیست بلکه به این معنی است که اصولاً نمی‌توان این رژیم‌ها را به صورت عمومی توصیه کرد. بنابراین حتماً باید در این زمینه با متخصص تغذیه مشورت کنید تا مطمئن شوید این رژیم در حاشیه امن سلامتی شما قرار دارد.

آنچه در این مقاله می‌خوانید:

• مقدمه
• اشکال مختلف محدود کردن کالری و رژیم‌های فستینگ کدامند؟
• چه شواهدی از مطالعات انسانی درمورد محدودیت کالری وجود دارد؟
• چه شواهدی از مطالعات انسانی درمورد رژیم‌های فستینگ (روزه‌داری) وجود دارد؟
• محدودیت کالری یا رژیم فستینگ چگونه اثرات مثبت ایجاد می‌کنند؟
• نتیجه‌گیری
• مرحله بعدی در تحقیقات چیست؟
• آیا لازم است ما محدودیت کالری یا رژیم روزه‌داری را امتحان کنیم؟

از آنجایی که این مقاله از یک منبع بسیار معتبر استخراج شده است همه قسمت‌های آن حاوی مطالب مهم و اثرگذار است اما اگر به دلیل کمبود وقت می‌خواهید اصل مطلب را دریابید به قسمت نتیجه‌گیری مراجعه کنید و در پایان نظرات و تجربیات ارزشمندتان را در قسمت دیدگاه‌ها با ما و دیگران به اشتراک بگذارید

Photo by Ella Olsson from Pexels

مقدمه

احتمالاً شما هم درباره رژیم‌های محدودیت کالری و رژیم‌های فستینگ ( یا روزه‌داری) چیزهایی شنیده‌اید و ممکن است این سؤال برایتان ایجاد شده باشد که چرا این رژیم‌ها اینقدر در مقالات مربوط به تغذیه مورد توجه قرار گرفته‌اند و آیا این دو نوع رژیم فقط اصطلاحات جدیدی برای رژیم‌های لاغری هستند؟

جواب این است که نه، آن‌ها اصطلاحات دیگری برای رژیم‌های لاغری نیستند. محدودیت کالری به معنای کاهش متوسط کالری دریافتی روزانه کمتر از حالت معمول یا عادی، با جلوگیری از نرسیدن مواد غذایی به بدن یا بدون محرومیت از مواد مغذی ضروری است. در رژیم فستینگ یا روزه‌داری نیز، فرد در بعضی از ساعات روز، هفته یا ماه هیچ غذایی نمی‌خورد یا مصرف آن را به شدت محدود می‌کند. یکی از اثرات عملی رژیم روزه‌داری می‌تواند دریافت کالری کمتر باشد زیرا زمان کمتری به غذا خوردن اختصاص داده می‌شود.

این الگوهای غذایی به عنوان روش‌های احتمالی برای حفظ سلامتی و زندگی طولانی‌تر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. این رژیم‌ها برنامه‌های موقت برای کاهش وزن نیستند. گرایش به اثرات بالقوه آن‌ها در سلامتی و پیری ناشی از دهه‌ها تحقیق درمورد حیوانات مختلف از جمله کرم، خرچنگ، ​​حلزون، مگس میوه و جوندگان است. درواقع در بسیاری از آزمایش‌ها ، رژیم غذایی با ایجاد محدودیت کالری، بروز اختلالات مربوط به سن را به تأخیر انداخته و در برخی دیگر از مطالعات، طول عمر را افزایش داده است.

با توجه به نتایجی که این آزمایش‌ها روی حیوانات داشته است، محققان در حال مطالعه و تحقیق هستند که ببینند آیا محدودیت کالری یا رژیم فستینگ بر سلامتی و طول عمر انسان‌ها نیز تأثیر می‌گذارد و نحوه این اثرگذاری به چه صورت است. بسیاری از مطالعات نشان داده است که افراد چاق و دارای اضافه وزن که با رژیم لاغر می‌شوند سلامتی‌شان بهبود یافته است. اما دانشمندان هنوز چیزهای زیادی درمورد چگونگی تأثیر محدودیت کالری و روزه‌داری بر افرادی که دارای اضافه وزن نیستند، از جمله بزرگسالان مسن، نمی‌دانند و نیاز به تحقیقات بیشتری دارند. آن‌ها همچنین نمی‌دانند که آیا این الگوهای غذایی در طولانی‌مدت بی‌خطر یا حتی قابل انجام هستند یا نه.

به طور خلاصه، هنوز شواهد کافی برای توصیه چنین رژیم‌های غذایی به مردم وجود ندارد.

اشکال مختلف محدود کردن کالری و رژیم‌های فستینگ کدامند؟

محدودیت کالری یک الگوی ثابت در کاهش متوسط کالری دریافتی روزانه است، در حالی که رژیم‌های فستینگ عمدتا بر روی تعداد دفعات و فاصله وعده‌های غذایی تمرکز می‌کنند. رژیم فستینگ ممکن است محدودیتی در دریافت کالری در زمان‌هایی که غذا خوردن مجاز است داشته باشند یا نه. درواقع رژیم فستینگ می‌تواند حالت خاصی از رژیم محدودیت کالُری باشد یا نباشد.

• رژیم‌های فستینگ انواع مختلفی دارند که “فستینگ متناوب (intermittent fasting ) ” نامیده می‌شوند. شاید شما هم درمورد این رژیم‌ها موارد زیر را شنیده یا خوانده باشید:
• تغذیه با محدودیت زمانی (Time-restricted ) – در این نوع از رژیم فستینگ وعده‌های غذایی در طی چند ساعت محدود (مانند ۶ الی ۸ ساعت) هر روز مصرف می‌شوند و در طی ساعات دیگر چیزی مصرف نمی‌شود.
• فستینگ یک روز در میان (Alternate-day ) – در این نوع از رژیم فستینگ غذا خوردن به صورت یک روز در میان بدون محدودیت است و در روزهایی که محدودیت وجود دارد یا هیچ کالری‌ای مصرف نمی‌شود و یا کمترین میزان کالُری مصرف می‌شود.
• الگوی فستینگ ۵: ۲ – غذا خوردن به مدت ۵ روز پشت سر هم در هفته اجرا می‌شود و به دنبال آن ۲ روز با محدودیت کالُری وجود دارد.
• روزه داری دوره‌ای (Periodic  ) – مصرف کالری برای چندین روز متوالی، مثلاً ۵ روز متوالی یکبار در ماه، دارای محدودیت و در سایر روزها بدون محدودیت است.

Photo from Pexels

شواهد مطالعات رژیم فستینگ روی حیوانات چیست؟

درمورد حیوانات تحقیقات بیشتری درباره محدودیت کالری نسبت به فستینگ انجام شده است. در برخی آزمایش‌ها، محدودیت کالری نوعی فستینگ هم هست زیرا حیوانات آزمایشگاهی تمام غذای اختصاصی روزانه خود را در عرض چند ساعت مصرف می‌کنند و ساعات بیشتری را بدون هیچ غذایی سپری می‌کنند.

در این مطالعات ، هنگامی که ۱۰ تا ۴۰ درصد کالری کمتر از حد معمول به جوندگان و سایر حیوانات داده می‌شد – اما تمام مواد مغذی مورد نیاز آن‌ها نیز تأمین می‌شد– بسیاری از آن‌ها افزایش طول عمر و کاهش نرخ چندین بیماری به ویژه سرطان را نشان دادند. اما برخی از مطالعات این مزیت‌ها را نشان ندادند و در برخی از نژادهای موش، محدودیت کالری به جای افزایش آن، طول عمر را کاهش داد.

حتما بخوانید » کاهش وزن

در نوعی کرم ( نوع C. elegans) ، یک رژیم فستینگ طول عمر را ۴۰ درصد افزایش داد. یک مطالعه روی مگس‌های میوه‌ای نشان داد که محدودیت کالری – اما نه فستینگ متناوب – با زندگی طولانی‌تر در ارتباط است. یک مطالعه بر روی موش‌های نر نشان داد که روزه داری مادام‌العمر از نوع فستینگ یک روز در میان طول عمر را افزایش می‌دهد و عمدتا با تاخیر در بروز سرطان این اثر را به جا می‌گذارد و نه کند کردن سایر فرایندهای پیری.

دو مطالعه پشتیبانی‌شده توسط انستیتوی ملی پیری آمریکا (NIA) روی میمون‌های رزوس ( نوعی از میمون‌ها) تلاش کردند تا دریابند که آیا مزایای محدودیت کالری در گونه‌های با عمر بیشتر دیده می‌شود یا خیر. در هر دو مطالعه، میمون‌ها بیش از ۲۰ سال در رژیم غذایی با محدودیت کالری (۳۰ درصد کالری کمتر از میمون‌های گروه کنترل) نگهداری شدند. اگرچه اختلافاتی بین این دو مطالعه وجود داشت – از جمله نژاد میمون و نوع غذا – هر دو شواهدی ارائه دادند که محدودیت کالری باعث کاهش بروز بیماری‌های مرتبط با سن، مانند سرطان، بیماری قلبی و دیابت می‌شود. یک مطالعه افزایش طول عمر را نشان داد، در حالی که تحقیق دیگر اینگونه نبود. بسیاری از میمون‌ها هنوز زنده هستند، بنابراین تأثیر کامل محدودیت کالری در حداکثر طول عمر آن‌ها هنوز مشخص نشده است.

حتما بخوانید » کاهش استرس

چه شواهدی از مطالعات انسانی درمورد محدودیت کالری وجود دارد؟

برخی از نتایج مطالعات علمی حاکی از آن است که محدودیت کالری ممکن است برای انسان‌ها نیز فوایدی داشته باشد، اما برای درک تأثیرات طولانی‌مدت آن، تحقیقات بیشتری لازم است.

درواقع هیچ اطلاعاتی در رابطه با محدودیت کالری و طول عمر در انسان‌ها وجود ندارد.

برخی از افراد طی سالیان متمادی داوطلبانه حداکثر درجه محدودیت کالری را انجام داده‌اند و معتقدند که این باعث افزایش طول عمر یا حفظ سلامتی می‌شود. مطالعات انجام شده بر روی این افراد نشان داده است که ریسک فاکتور بیماری‌های قلبی‌عروقی و دیابت در این افراد پایین است. این مطالعات همچنین بسیاری از اثرات فیزیولوژیک دیگر را نشان داده است که منافع و خطرات طولانی مدت آنها نامشخص است، همچنین کاهش علاقه جنسی و کاهش توانایی حفظ دمای بدن در محیط‌های سرد را نیز نشان داده است. این افراد به طور کلی از مکمل‌های غذایی مختلفی استفاده کرده بودند و این موضوع دانستن اینکه چه عواملی به دلیل محدودیت کالری یا عوامل دیگر است را محدود می‌کند.

حتما بخوانید » تاثیرات زیره سبز سلامتی و لاغری

برای انجام یک مطالعه دقیق‌تر در مورد اثرات محدودیت کالری در انسان، NIA ( انستیتوی ملی پیری در آمریکا) از یک آزمایش بالینی پیشگامانه به نام «ارزیابی جامع اثرات طولانی‌مدت در کاهش مصرف انرژی» – به اختصار CALERIE  –پشتیبانی کرد.

در این پروژه ، ۲۱۸ بزرگسال جوان و میانسال، با وزن طبیعی یا دارای اضافه وزن متوسط به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به افراد گروه آزمایش گفته شد که برای مدت ۲ سال رژیم محدودکننده کالری را دنبال کنند، در حالی که افراد گروه شاهد رژیم معمول خود را دنبال می‌کردند.

این مطالعه به این منظور طراحی شده بود که شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش در هر روز ۲۵ درصد کالُری کمتر از آنچه به طور منظم قبل از مطالعه مصرف می‌کردند، مصرف کنند. اگرچه آن‌ها این هدف را برآورده نکردند اما آن‌ها میزان کالری دریافتی روزانه خود را ۱۲ درصد کاهش دادند و به طور متوسط ​​۱۰ درصد کاهش وزن بدن را طی ۲ سال حفظ کردند. یک مطالعه که به دنبال این مطالعه انجام شده بود نشان داد که شرکت‌کنندگان قسمت عمده‌ای از این کاهش وزن را پایدار نگه داشته‌اند.

حتما بخوانید » لاغری

توجه به این نکته مهم است که رژیم‌های محدودیت کالری – مانند رژیم‌های لاغری– رژیم‌های گرسنگی نیستند. کاهش وزن به دست آمده با محدودیت کالری در پروژه CALERIE  منجر شده بود افراد از چاقی به وزن بدن در محدوده طبیعی یا اضافه وزن وارد شوند.

در گروه محدودیت کالری –در مقایسه با شرکت‌کنندگان گروه کنترل– فاکتورهای خطر برای بیماری‌های وابسته به سن مانند دیابت، بیماری قلبی و سکته مغزی –مانند فشار خون و سطح کلسترول – کاهش یافته بود. این گروه همچنین در برخی از عوامل التهابی و هورمون‌های تیروئیدی نیز کاهش نشان دادند. برخی شواهد نشان می‌دهد که سطح پایین این معیارها با افزایش طول عمر و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سن ارتباط دارند. علاوه بر این، در افرادی که محدودیت کالری داشتند، هیچ‌گونه اثر سوء بر کیفیت زندگی ، خلق‌وخو ، عملکرد جنسی و خواب مشاهده نشد.

مداخلات محدود‌کننده کالری باعث کاهش جزئی تراکم استخوان، توده بدن بدون چربی و ظرفیت هوازی (توانایی بدن برای استفاده از اکسیژن در هنگام ورزش) شد. با این حال ، به طور کلی این کاهش‌ها بر اساس کاهش وزن شرکت‌کنندگان بیش از حد انتظار نبوده است. مطالعات کوتاه‌مدت دیگر نشان داده است که ترکیب فعالیت بدنی و محدودیت کالری در برابر از دست دادن استخوان، توده عضلانی و ظرفیت هوازی محافظت می‌کند.

حتما بخوانید » برگ انبه برای لاغری

برخی از شرکت‌کنندگان در این پروژه همچنین دوره‌های کوتاهی از کم‌خونی (کم شدن تعداد سلول‌های قرمز در گردش خون که اکسیژن را به قسمت‌های مختلف بدن حمل می‌کنند) را نیز تجربه کرده‌اند. به طور کلی، این یافته‌ها نشان می‌دهد که اگرچه میزانی از محدودیت کالری در این پروژه برای افراد با وزن طبیعی یا دارای چاقی متوسط بی‌خطر است اما نظارت و پیگری بالینی توصیه می‌شود.

Photo by Total Shape from Pexels

چه شواهدی از مطالعات انسانی درمورد رژیم فستینگ (روزه‌داری) وجود دارد؟

بیشتر تحقیقاتی که تا به امروز در این حوزه انجام شده است بر روی جنبه کاهش وزن در رژیم فستینگ و در درجه اول بر افراد چاق متمرکز بوده است و در کل فقط چند آزمایش بالینی کوچک انجام شده است. یعنی برای تعیین اینکه کدام یک از رژیم‌های فستینگ فواید طولانی‌مدت دارند کار بیشتری لازم است.

در افرادی که به یک شکل یا اشکال مختلف روزه می‌گرفتند مطالعات مشاهده‌ای انجام شده است. در یک مطالعه مشاهده‌ای، محقق روش درمانی را به صورت دقیق تعیین نمی‌کند و افراد را به طور تصادفی در گروه کنترل یا گروه آزمایش قرار نمی‌دهد. در عوض، محقق داده‌های مربوط به موقعیت‌های زندگی واقعی را ثبت می‌کند.

حتما بخوانید » یوگا

به عنوان مثال، یک مطالعه مشاهده‌ای افرادی را که به طور معمول روزه می‌گرفتند (به عنوان بخشی از یک عمل مذهبی یا به دلایل دیگر) با کسانی که روزه نمی‌گرفتند مقایسه کرد. این مطالعه نشان داد کسانی که به طور روزمره روزه می‌گیرند کمتر دچار گرفتگی عروق یا بیماری عروق کرونر می‌شوند. با این حال، سایر عواملی که می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند، مانند نوع رژیم غذایی، کیفیت غذای مصرفی یا استفاده از مکمل‌های غذایی را کنترل نکرد.

محدودیت کالری یا رژیم فستینگ چگونه اثرات مثبت ایجاد می‌کنند؟

پس از دهه‌ها تحقیق، دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چرا محدودیت کالری باعث افزایش طول عمر و به تعویق انداختن بیماری‌های وابسته به سن در حیوانات آزمایشگاهی می‌شود. آیا این نتایج ناشی از مصرف کالری کمتر است یا غذا خوردن در یک بازه زمانی خاص ؟ آیا این نتایج تحت تأثیر ترکیب مواد مغذی رژیم غذایی است؟

حتما بخوانید » کاهش وزن زنان بالای ۴۰ سال 10 توصیه طلایی لاغری

چندین مطالعه بر روی آنچه در هنگام محدود شدن دریافت کالری در داخل بدن اتفاق می‌افتد، متمرکز شده‌اند. در حیوانات آزمایشگاهی، محدودیت کالری بسیاری از فرایندهایی که برای تنظیم میزان پیری پیشنهاد شده‌اند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این موارد شامل التهاب، متابولیسم قند، حفظ ساختارهای پروتئینی، ظرفیت تأمین انرژی برای فرآیندهای سلولی و اصلاح DNA است. فرآیند دیگری که تحت تأثیر محدودیت کالری است استرس اکسیداتیو است. استرس اکسیداتیو درواقع تولید محصولات جانبی سمی متابولیسم اکسیژن است که می‌تواند به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب برساند.

به طور مشابه چند مورد از این فرایندها تحت تأثیر پروژه CALERIE  – پروژه محدودیت کالری در پروزه انسانی انجام‌شده در ‌NIA – قرار گرفتند. با این حال، ما هنوز نمی‌دانیم که چه عواملی مسئول تأثیرات محدودیت کالری بر پیری هستند یا آیا سایر عوامل نیز در این امر موثر هستند یا نه.

رژیم برای لاغری

تحقیقات پشتیبانی‌شده توسط NIA بر تأثیر فستینگ (روزه‌داری) متناوب نیز متمرکز شده است. در طول روزه‌داری، بدن گلوکز و گلیکوژن را استفاده می‌کند و سپس سراغ ذخایر انرژی ذخیره‌شده در چربی می‌رود. این انرژی ذخیره‌شده به صورت مواد شیمیایی – به نام کتون (ketone )- آزاد می‌شود. این مواد شیمیایی به سلول‌ها – به ویژه سلول‌های مغزی – کمک می‌کنند تا با ظرفیت کامل کار کنند. بعضی از محققان فکر می‌کنند چون کتون منبع انرژی کارآمدتری نسبت به گلوکز است، ممکن است در برابر افول توانایی‌های مغزی مربوط به پیری در سیستم عصبی مرکزی محافظت کند. درواقع افول توانایی‌های مغزی ممکن است باعث زوال عقل و سایر اختلالات مغزی شود.

کتون‌ها همچنین ممکن است از پیشرفت سرطان جلوگیری کنند، زیرا سلول‌های بدخیم نمی‌توانند به طور موثر از کتون‌ها انرژی بگیرند. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهد که کتون‌ها می‌توانند در برابر بیماری‌های التهابی مانند آرتروز نیز محافظت ایجاد کنند. کتون‌ها همچنین باعث کاهش سطح انسولین در خون می‌شوند که می‌تواند از دیابت نوع ۲ نیز محافظت کند.

اما مقدار زیاد کتون در خون می‌تواند اثرات مضر بر سلامتی داشته باشد. این یکی از دلایلی است که محققان می خواهند قبل از توصیه رژیم‌های غذایی محدودکننده کالری، بیشتر درمورد نحوه تأثیر این رژیم‌ها تحقیق و بررسی کنند.

حتما بخوانید » کاهش وزن با هدف‌گذاری صحیح

نتیجه‌گیری

با وجود تحقیقات زیادی که در‌مورد محدودیت کالری و رژیم های فستینگ (روزه‌داری) انجام شده است هیچ نتیجه‌ قطعی درمورد مزایای آن برای سلامتی انسان نمی‌توان گرفت. اما چرا در علم، عدم قطعیت وجود دارد؟ در ادامه خلاصه‌ای از دلایل این موضوع آورده شده است:

• بیشتر مطالعات مربوطه روی سلول‌های مخمر گرفته تا پستانداران در آزمایشگاه و مدل‌های حیوانی انجام شده است. این یافته‌ها لزوماً در مورد انسان‌ها صدق نمی‌کنند.
• اکثر آزمایشات بالینی درمورد انسان‌ها به صورت کوتاه (چند هفته یا چند ماه) و در افراد دارای اضافه وزن انجام شده و بیشتر بر روی کاهش وزن و نه فرایندهای پیری متمرکز بوده است. طولانی‌ترین آزمایش تاکنون ۲ سال به طول انجامیده است ( همین پروژه‌ای که با آن اشاره کردیم و در انستیتوی ملی پیری در آمریکا انجام گرفته است) ، که مدت زمان کافی برای نتیجه‌گیری در مورد اثرات طولانی‌مدت محدودیت کالری بر سلامتی نیست.
• این آزمایشات بالینی معمولاً روی بزرگسالان ۶۰ ساله یا کمتر انجام شده است، بنابراین این نتایج لزوماً درمورد کودکان یا افراد بالای ۶۰ سال ممکن است صادق نباشند.
• تعداد فوق‌العاده زیادی از فرآیندهای آلی و شیمیایی باعث عملکرد کلی بدن انسان می‌شوند. محققان باید نحوه تأثیر این فرآیند‌ها در شرایط مختلف رژیم‌های غذایی را درک و دسته‌بندی کنند.
• انسان‌ها از نظر جنسیت، اندازه، سن، ژنتیک، محیط، سبک زندگی و سایر عوامل، کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند. الگوی غذایی که به یک فرد کمک می‌کند ممکن است همان تأثیر را بر روی فرد دیگر نداشته باشد.
• در مطالعات حیوانی، محقق مواد غذایی را تهیه می‌کند و می‌داند چه مقدار غذا و در چه زمانی خورده شده است. به دست آوردن این نوع شواهد قابل اعتماد در مطالعات انسانی دشوارتر است. اگرچه تکنیک‌های جدید می‌توانند میزان کالری دریافتی کلی را به طور عینی اندازه‌گیری کنند اما دریافت گزارش‌های دقیق اطلاعات رژیم غذایی از افرادی که زندگی عادی خود را انجام می‌دهند چالش‌برانگیز است.

Photo by Jessica Lewis from Pexels

مرحله بعدی در تحقیقات چیست؟

بیشتر مطالعات مربوط به محدودیت کالری و رژیم‌های ناشتا، در افراد جوان انجام شده است اما محققان شروع به مطالعه روی افراد مسن نیز کرده‌اند. یک آزمایش بالینی که توسط انستیتوی ملی پیری آمریکا (NIA ) انجام شده است رژیم ۵: ۲ را در افراد چاق ۵۵ تا ۷۰ سال دارای مقاومت به انسولین آزمایش می‌کند. (مقاومت به انسولین شرایطی است که سلول‌ها به طور طبیعی به هورمون انسولین پاسخ نمی‌دهند. این شرایط می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی مانند دیابت شود.) افراد گروه آزمایش می‌توانند ۵ روز در هفته به صورت دلبخواهی غذا بخورند و سپس ۲ روز متوالی محدودیت کالری ۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری در روز داشته باشند. این آزمایش برای کشف چگونگی تأثیر ۸ هفته رژیم ۵: ۲ در مقایسه با یک رژیم غذایی منظم و معمولی ، بر معیارهایی مانند مقاومت به انسولین و مواد شیمیایی مغز که در بیماری آلزایمر نقش دارند، طراحی شده است.

در سال‌های آینده محققان به کشف بسیاری از سوالات حل‌نشده ادامه خواهند داد. مزایا و خطرات مختلف الگوی غذایی در طولانی‌مدت چیست؟ کدام رژیم‌ها به عنوان یک راهبرد طولانی‌مدت امکان‌پذیر است؟ با توجه به یک الگوی غذایی خاص، چه اثرات بیولوژیکی خاصی بر پیری و بیماری‌ها ایجاد می‌شود؟ اگر روش خاصی برای غذا خوردن توصیه می‌شود، بهتر است از چه سنی شروع کنیم و آیا ادامه آن با افزایش سن ایمن است؟

دانشمندان در حال بررسی بسیاری از جنبه‌های محدود کردن کالری، روزه‌داری و تأثیرات آن بر افراد در سن‌های مختلف هستند. برخی از آن‌ها در حال انجام مطالعات و آزمایشات بالینی برای کسب اطلاعات بیشتر هستند. اگر شما علاقه‌مند به داوطلب شدن در این نوع تحقیقات هستید، با استفاده از کلمات کلیدی مانند “روزه‌داری متناوب (intermittent fasting )” ، “تغذیه با محدودیت زمانی (time-restricted feeding )” یا “محدودیت کالُری (calorie restriction )” ، در ClinicalTrials.gov جستجو کنید.

حتما بخوانید » تمرینات شکم برای بانوان

آیا لازم است ما محدودیت کالری یا رژیم فستینگ را امتحان کنیم؟

شواهد کافی برای توصیه انواع رژیم‌های غذایی محدودکننده کالری یا فستینگ وجود ندارد. لازم است موضوعات بیشتری درمورد اثربخشی و ایمنی آن‌ها به‌ویژه در بزرگسالان مسن مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.

ممکن است وسوسه شوید که یکی از این الگوهای غذایی را امتحان کنید. نکته مهم این است که اطمینان حاصل کنید هر مداخله‌ای که در سبک زندگی‌تان انجام می‌دهید حاشیه ایمنی آن را رعایت می‌کنید. این حاشیه ایمنی با توجه به شرایط جسمی و روحی شما و نتایج آخرین تحقیقات روز دنیا مشخص می‌شود. بنابراین قبل از ایجاد تغییرات اساسی در الگوی غذایی خود، با متخصصان این حوزه درمورد مزایا و خطرات آن صحبت کنید.

با این حال، شواهد زیادی برای اقدامات دیگری وجود دارد که می‌توانید برای سالم ماندن در جریان افزایش سن انجام دهید:

• یک رژیم متعادل ( از همه گروه‌های مواد غذایی) و به میزان متوسط داشته باشید
• به طور منظم ورزش بدنی انجام دهید.
• یا اصلاً الکل ننوشید و یا به میزان خیلی کم از آن استفاده کنید.
• سیگار نکشید.
• یک سبک زندگی اجتماعی فعال داشته باشید.
• خوب بخوابید.

حتما بخوانید » رژیم سم زدایی چیست؟ باورهای غلط و حقایقی که باید بدانید 2021

منبع » انستیتو ملی پیری آمریکا