عشق

تو را به اندازه خودت، اندازه آن قلب پاکت دوست می‌دارم

تو را به جای همه کسانی که نشناخته‌ام دوست می دارم،تو را به خاطر عطر نان گرم،برای برفی که آب می‌شود دوست می‌دارم،تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته‌ام دوست می‌دارم،تو را به خاطر دوست داشتن دوست می‌دارم، برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت،لبخندی که محو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می‌دارم...

بیشتر بخوانید »

کلام من است،آنچه بر زبان رودخانه جاریست

هنگامی که رودخانه از یخ پوشیده‌ است،از خطاهایی بپرس که بدان مرتکب گشته‌ام،از کرده هایی که موسوم به زندگی گشت،و نکرده هایی که در خیال،کاهلانه سر می رسند،برخی به علاج می مانند،برخی چون درد،از عشق و بیزاری بپرس،که فرقش در بدترین حالت چیست...

بیشتر بخوانید »

با گذشت زمان،دیگر عشق نمی‌ورزیم

با گذشت زمان، همه چیز می‌گذرد،چهره را فراموش می‌کنیم و صدا را هم،قلبی که نتپد، رنج رفتن نمی‌کشدفراتر نمی‌جوید، رها می‌کند و این‌چنین بهتر است،با گذشت زمان همه چیز می‌گذرد،دیگری را که دوست می‌داشتیم، که زیر باران می‌جستیم،دیگری را که از یک نگاه می‌خواندیم،در میان کلمات و خطوط و زیر نقاب،پیمانی آراسته که در خواب می‌شود ،با زمان، همه چیز ناپدید می‌شود...

بیشتر بخوانید »

آتشِ مرده‌ی چشمانی دیگر

نه، دیگر چنان پُر شور، دوستت نمی‌دارم چرا که تابش زیبایی‌ات، برای من نیست ، در تو، رنج‌های گذشته‌ام را، دوست می‌دارم، و جوانیِ از دست‌رفته‌ام را، هرچند گه‌گاه، نگاهْ مبهوت می‌دارم به چشمانت، آرام و نهفته، مُدام با خود سخن ساز می‌کنم، اما نه با تو، که با قلب خود می‌گشایم، رازناکیِ سینه را، در سیمایت، سیمای دیگری را می‌جویم، در لب‌هایت، لب‌هایی که دیری‌ست خاموشند، و در چشمانت...

بیشتر بخوانید »

پدرو کوستا فیلم ویتالینا وارلا

پدرو کوستا فیلم ویتالینا وارلا،در این مقاله به مصاحبه جردن کرانک با پدرو کوستا درباره‌ی آخرین فیلمش؛ویتالینا وارلا در مجله اینترنتی ماهتوتا میپردازیم. این مصاحبه در شماره‌ی ژانویه/فوریه ۲۰۲۰ فیلم کامنت منتشر شده است.دیرین کوستا ونتورا،پیشتر و در فیلم اسب پول در سال ۲۰۱۴ بود که ویتالینا را دیده بودیم؛ زنی از اهالی کیپ ورد که با جزئیات، داستان غم‌انگیز ورودِ دیرهنگام به مراسم تشییع جنازه‌ی همسرش در لیسبون را روایت می‌کرد. صحنه‌ای به‌یادماندنی از فیلمی که حضورِ غیرمترقبه‌ی شخصیت جدید و مهمی را در جهانِ پدرو کوستای پرتغالی اعلام…

بیشتر بخوانید »

چشم هایم را می بندم

تمام فیلم نامه های جهان را می دانم،من تمام زبان های جهان را می دانم و زبان دل اما… نمی دانم. تمام آجرهای جهان را می شناسم و دیوار جملات را خوب می چینم و پیش قلبت لالم. من تو را خوب می شناسم و مجنونت را هیچ نمی شناسم. من برای داشتنت تمام قهرمان ها و ضد قهرمان های تاریخ سینما شده ام. من خشم و انتقام می دانم و خشم تو را هیچ… من عشق و شهوت می دانم و تن تو را هیچ…من تصویر می دانم، تخیل…

بیشتر بخوانید »

کتاب سفرنامه پاریس (قسمت-2)

عاقبت مغز خود را متلاشی می سازد کتاب سفرنامه پاریس (قسمت-2):تا دو ساعت دیگر با گوستاو قرار مهمی دارم. به خودم می گویم مثل یک فروشنده ی قوی باید فیلم نامه ام را بفروشم و تن به هیچ تحمیلی ندهم.گوستاو مولر رییس یکی از کمپانی های معروف تولید و توزیع فیلم بود که فیلم های بزرگانی چون ویسکونتی و پازولینی و فلینی و برگمان را توزیع کرده بود. سال گدشته که در فستیوال برلین مرا دیده بود به من پیشنهاد داد فیلمی اروپایی در اروپا بسازم، ترجیحاً آلمانی یا انگلیسی…

بیشتر بخوانید »

چکیده کتاب ملت عشق الیف شافاک

کتاب ملت عشق در پنج فصل آماده شده و داستان کتاب در دو داستان موازی پیش می رود.داستان اول درباره زندگی زنی میانسال به نام اللا است، او به همراه همسر و سه فرزندش در خانه ای مجلل در حومه شهر زندگی می کند و تمام آن چه یک زن برای خوشحال بودن به آن نیاز دارد را در اختیار دارد اما از زندگی اش راضی نیست.اللا احساس روزمرگی می کند و خود را همانند کسی می بیند که در یک مرداب گیر افتاده و راکد مانده است. فرزندان نوجوانش…

بیشتر بخوانید »

روزی بزرگ،آرام آرام،در اصالت ما،دست می‌برد

در روزی بزرگ، راهسپاریم، اما از فروغ، سوزنی به ما نشسته، تنها، یک سوزن! روزی بزرگ، آرام آرام ، در اصالت ما، دست می‌برد. تا شانه،رفته رفته به پس رود، که تنها از دور، از دور توانائیم، در شناختن شانه خود، که همین پرندگان هوا، بر آن فرود می‌آیند، و در شناختنِ دست‌های خود، دست‌های بریده خود، که همین پرندگان هوا هستند. در روزی بزرگ، به تو می‌رسم، به شانه تو، دست می‌زنم، که به پس‌نگری و ببینی،...

بیشتر بخوانید »

می سوزم برای تو،تا دست کم تو نسوزی!

من عصایی پوسیده ام، درد راهم را به زندان ها انداخت، عیسایی به صلیب درآمده ام، درد مرا در گیر میخ ها انداخت، پیرسلطان را هم بر دار دیدم، عشق مرا مفتون چوبه ی دار کرد، حاجی بکتاش را در چمنزار دیدم، عشق مرا مراد آهویی کرد، بر هر شعله ای؛ بر هر آتشی، درد مرا اخگری کرد، بر این کوه ها؛ بر این راه ها، عشق مرا خس و خاشاک کرد، من می سوزم برای عشق، من می سوزم برای گـُل، که این آتش خاموش نشود، من می سوزم…

بیشتر بخوانید »

تمام عشق خود را به تو پیشکش میکنم

مرا کم دوست داشته باش، اما همیشه دوست داشته باش، این وزن آواز من است، عشقی که گرم و شدید است، زود میسوزد و خاموش میشود، مرا کم دوست داشته باش، اما همیشه دوست داشته باش، این وزن آواز من است ا اگر مرا بسیار دوست بداری، شاید این حس تو صادقانه نباشد. کمتر دوستم بدار تا ناگهان، عشقت به پایان نرسد، من به کم هم قانعم، اگر عشق تو اندک و کم، اما صادقانه باشد من راضی ام. دوستی پایدار و همیشگی...

بیشتر بخوانید »

شاید روزی خورشید دوباره بدرخشد

شاید روزی خورشید دوباره بدرخشد،و آسمان های آبی را به نظاره بنشیم، و بار دیگر دریابم که بیهوده نزیسته ام،گرچه بی تو باشم.شاید روزی علفزاران زرین در میان پاهایم،ساعاتی خوش از بهاری خرم به ارمغان آورند،و شکوفه های سپید دلربای بهاری را بیابم،گرچه در خاک آرمیده باشی.شاید بیشه های  تابستانی، تابناک بدرخشند،و گل های سرخ دگر بار زیبا شوند،و کشتزاران حاصلخیز در خزان لذتی با شکوه بر پا کنند،گرچه آن جا نباشی،شاید روزی در خیال سالیان رفته در درد غرقه نشوم، و به نغمه های کریسمس گوش سپارم، گرچه به…

بیشتر بخوانید »

یادم بده چگونه قلب می‌میرد،و اشتیاق خودکشی می‌کند!

اگر یارم هستی کمکم کن،تا از تو دور شوم ،اگر دلدارم هستی کمکم کن، تا شفا یابم ،اگر می‌دانستم عشق چنین خطرناک است،عاشقت نمی‌شدم ،اگر می‌دانستم دریا اینقدر عمیق است،به دریا نمی‌زدم ،اگر پایان را می‌دانستم، آغاز نمی‌کردم! دلتنگت هستم ،یادم بده چگونه ریشه‌های عشق را درآورم، یادم بده چگونه اشک‌هایم را تمام کنم ،یادم بده چگونه قلب می‌میرد ، و اشتیاق خودکشی می‌کند!اگر پیامبری،ازاین جادو، از این کفر،رهایم کن،عشق، کفر است پس پاکم کن،بیرونم بکش از این دریا،که من شنا نمی‌دانم! موجی که در چشمانت جاری ست، مرا به درون…

بیشتر بخوانید »