عشق، هدیه است
جان‌دار مجسّم
حادث می‌شود
تحمیلش نمی‌توان کرد.
قلب را لب‌ریز می‌کند.
با عقل فهمیده نمی‌شود
به چنگ نمی‌آید
مقدّری‌ست که همه چیز را
دگرگون می‌سازد
عشق، هدیه است
تردترین‌ُ گران‌مندترین هر زنده‌گی
دوست داشتن
دوست داشته شدن
و از نو شناختن هر روز
عشق،هدیه است جان‌دار مجسّم حادث می‌شود
شاعر:مارگوت بیکل
مترجم:احمد شاملو
ارسال شده در ۹ خرداد ۱۳۹۹
کپی شد
لینک دوستان
0 نظرات
از سراسر وب
مطالب مرتبط
کلام من است،آنچه بر زبان رودخانه جاریست
۸ اسفند ۱۴۰۰
با گذشت زمان،دیگر عشق نمی‌ورزیم
۱ اسفند ۱۴۰۰
آتشِ مرده‌ی چشمانی دیگر
۲۹ بهمن ۱۴۰۰
پدرو کوستا فیلم ویتالینا وارلا
۲۹ بهمن ۱۴۰۰
چشم هایم را می بندم
۲۸ بهمن ۱۴۰۰
کتاب سفرنامه پاریس (قسمت-2)
۲۷ بهمن ۱۴۰۰
دیدگاه ها